Օշական
Իմ Օշական,իմ օրրան Ես քեզ մանկուց եմ սիրել, Մաքուր հոգուս ողջ գանձերը Սիրով քեզ եմ նվիրել:
Իմ Օշական,իմ այգեստան Սուրբ ննջարան դու մաշտոցյան Դու դարձել ես փառքի ջահը Ողջ աշխարհում հայության:
Աշխարհացիր,ազնիվ հայեր Օշականին միշտ նայեք Եվ մաշտոցյան անմահ լույսը Աշխարհով մեկ թևածեք:
Մեզ Մաշտոցը սուր է տվել Անշեջ կրակը կյանքի, Դե երդվեցեք այն վառ պահել Դառնալ զավակը Հայքի:
Ամատունյաց կանաչ ոստան Միշտ հավերժ հող իմ Օշական, Հավերժ քեզ փառք քո մեծորին Իմ հինավուրց Հայաստանին:
Օշական
Դու Օշական անուշ անուն
Դարերից ես դու մեզ նայում ,
Նվիրական քո սուրբ հողում
Մաշտոցին ես ամուր պահում:
Քո հանճարի անմար լույսը
Դարձավ ազգի միակ հույսը,
Նա մաքառեց ,վեր բարձրացավ
Գոյատևման ուժը դարձավ:
Խաղողաշատ այգիներից
Սիրակարոտ երգն է
հնչում,
Հեռվում չվող արագիլին
Նա հարազատ տուն է
կանչում:
Իմ Օշական,միշտ հյուրընկալ
Դու սրտաբաց գինի ու հաց
Նվիրական դու սուրբ տաճար
Քո գրկի մեջ լույս ու հանճար:
Իմ Օշական,իմ այգեստան
Ամատունյաց կանաչ ոստան
Հինավուրց հող` իմ Հայաստան:
| 
arminteresting.do.am` երբ ամեն բան հետաքրքիր է